داستان های ترسناک برای گفتن در تاریکی در هالووین سال 1968، استلا و دو دوستش با یک دریفت مرموز به نام رامون ملاقات می کنند و دفترچه ای شوم از داستان ها را کشف می کنند...

فیلم: Scary Stories to Tell in the Dark/ داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی
در این سالهای گذشته، هنر سینما با فیلمی جدید و متفاوت به نام "Scary Stories to Tell in the Dark" ما را تحت تأثیر قرار داده است. این اثر با عنوان اصلی Scary Stories to Tell in the Dark و ترجمه فارسی داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی در سینماها حاضر شده و توجه زیادی از دوستداران هنر را جلب کرده است.داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکیدر سال 2019، با رده سنی PG-13 وارد دنیای سینما شد. تاریخ انتشار آن 2019-08-08 بوده و مدت زمان آن 108 دقیقه است. این اثر توانسته است جوایز متعددی را کسب کند، از جمله 5 بار برنده جایزه و 6 بار نامزد دریافت جایزه

خلاصه داستان به فارسی: گروهی از کودکان برای نجات شهر با ترس‌های‌شان مواجه می‌شوند. در این فیلم، داستانی تازه و جذاب به زبان فارسی گفته شده است.

با کلمات کلیدی همچون بر اساس رمان یا کتاب، شهر کوچک، مترسک، هالووین، خانه جن زده، اسرار خانوادگی، افسانه شهری، نژادپرستی، دوستان دبیرستانی، نویسنده مشتاق، پیش نویس طفره زن، دهه 1960، وحشت عامیانه،، این اثر توجهات بسیاری را به خود جلب کرده و با درآمد 104,545,505 دلاری، جایگاه خود را در صنعت سینما تثبیت کرده است.ژانر این فیلم ترسناک و هیجان انگیز بوده و تأثیر آن به کشورهای مختلفی از جمله کانادا و ایالات متحده آمریکا و هنگ کنگ رسیده است. زبان اصلی این اثر انگلیسی می‌باشد.

در این سفر سینمایی، بازیگرانی چون Zoe Colletti و Dean Norris و Michael Garza و Gabriel Rush و Gil Bellows و Natalie Ganzhorn و Austin Abrams و Austin Zajur و Kathleen Pollard و Lorraine Toussaint به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند. کارگردانی این فیلم نیز به عهده André Øvredal بوده و نویسندگان آن Patrick Melton و Marcus Dunstan و Guillermo del Toro می‌باشند. فیلم "Scary Stories to Tell in the Dark" توانسته است امتیازات زیادی از سایت‌های معتبری همچون IMDB با امتیاز 6.2، Metacritic با امتیاز 61/100 و Rotten Tomatoes با امتیاز 77% را به دست آورد. با این اطلاعات، "فیلم Scary Stories to Tell in the Dark" یک تجربه سینمایی جذاب و لذت‌بخش را برای تماشاگران فراهم کرده است.

برای دانلود فیلم Scary Stories to Tell in the Dark 2019 (داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی) با دوبله فارسی بدون سانسور و یا با زیرنویس فارسی از سایت دانلود فیلم و سریال فیلمازون به بخش لینک های دانلود فیلم مراجعه نمایید.

لینک های دانلود فیلم
نقد و بررسی
تصاویر
پیشنهاد فیلم

در حال دریافت لینک های دانلود بدون سانسور فیلم Scary Stories to Tell in the Dark 2019... لطفا منتظر بمانید ...

گروهی از کودکان برای نجات شهر با ترس‌های‌شان مواجه می‌شوند.

یک گروه از کودکان به منظور نجات دادن شهرشان باید با ترس های خود روبرو شوند…

داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی داستان گروهی از نوجوانان را دنبال می‌کند که باید رازهای مرگ‌های ناگهانی و دلخراشی را که در شهر کوچک آنها رخ می‌دهد را حل کنند و با ترس‌هایشان مواجه شوند. اما…

گروهی از کودکان با ترسهایشان برای نجات شهرشان مواجه می‌شوند.

داستان های ترسناک برای گفتن در تاریکی، ماجرای چند نوجوان را بیان می کند که می خواهند سر قتل های وحشتناکی که در اطراف شهر رخ می دهد را فاش نمایند.

داستان گروهی از نوجوانان را دنبال کند که باید راز مرگ‌های ناگهانی و دلخراشی را که در گوشه‌وکنار شهر کوچک آن‌ها رخ می‌دهد حل کنند.

گروهی از نوجوانان با ترس هایشان مواجه می شوند تا بتوانند زندگی شان را نجات دهند اما این کار آن ها بهایی دارد...

دانلود فیلم Scary Stories to Tell in the Dark 2019 (داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

وقتی در تئاتر بودم برای خودم التماس می کردم که الاغم را از تئاتر بیرون بیاورم اما از آنجا که 20 دلار برای بلیط برای خودم پرداخت کردم می توانستم آن را به Rambo V Last Blood صرف کنم و دوباره آن فیلم را ببینم که حداقل با چیزی تاریک شما خواهد شد داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی بسیار بیشتر وارد شده است اما با این باور من اصلاً ترسناک نیست ، "کمدی" به طرز دردناکی یک چیز است که من خیلی تعجب می کنم که گیلرمو دل تورو درگیر این پروژه شده است ، چرا گیلرمو دل تورو نمی تواند بنویسد و

داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را با فیلمهای ترسناک من عاشق دل تورو هستم بهتر کار می کند Blade II است. اما اگر او داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را می ساخت شاید بهتر باشد كه چه كسی می داند كه چگونه داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را كارگردانی می كند اما این كارگردان آندره اوردال كه فیلم های ترسناك دیگری مانند Trollhunter ساخته است ، احمق کالبدشکافی فیلم خدای فیلم جین دو که او در کارگردانی او را می خورد ، پس به این داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی مانند این است که نویسندگان و کارگردانان در تاریکی درباره داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی نوشتند و صحبت کردند بدون اینکه بدانند برای چه می نویسند. و او هیچ کارگردان ترسناک دیگری نیست مانند جان کارپنتر ، وس کرون ، جورج آ. رومرو ، سام رائمی ، توب هورپر کارگردان های فیلم ترسناک بهتر هستند

آنها می توانند الاغ آندره اوردال را لگد بزنند و او را در چاله تاریک بگذارند در فضا و او دیگر وجود ندارد فیلم شما را در تاریکی رها خواهد کرد زیرا داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی هیچ امتیاز PG-13 را ندارد اگر مانند نیکلودئون باشد یا دیزنی صاحب یک فیلم ترسناک باشد داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی می تواند در کانال Netflix یا بچه ها باشد زیرا این PG است - 13 داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی اصلاً هیچ چیز نیست. داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی می تواند RATED باشد و عنوان قابل تغییر غازهای غاز بزرگسالان داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را تبدیل به یک اسباب بازی فیلم ترسناک می کند. داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی ترسناک نیست ، احمقانه است ، فیلم ترسناک ضعیف بسیار ضعیف است ، موجودات بد قیافه هستند ، لباسهای وحشتناک

برای موجودات وحشتناک به هیچ وجه ترسناک نیستند ، من میلیون ها و میلیاردها فیلم دیده ام فیلم های ترسناک نوجوان از آنها دیدن می کنند و من داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی چرندی را که دوست داشتم در سال 2015 اکران می کنم با نام دنبال می کنم ، داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی ترسناک نوجوان بسیار خوبی بود. داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی RATED می تواند وحشت بیشتری را در آن ایجاد کند ، گام سریع ، داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی به PG-13 نیازی ندارد ، نمی دانم چرا؟ و برای نوشتن فیلم به نوشتن بهتر ، اما نوشتن بد ، شخصیت بد نیز عاقلانه نیاز دارد. صحنه های بی روح ترسناک نیستند احمقانه ترین چیزی که وجود داشته است حداقل این است که برخی افراد را به طرز ترسناک تری آزار می دهد. اما لعنتی ، انگشت پا از شبح پیدا شده از سوپ و پسر آن را می خورد؟ من مثل این احمقم اصلا ترسناک نیست چه کسی برای انگشت پا از مرده برمی گردد ؟؟ نوشتن خدا و نویسندگان و کارگردان نمی دانید که چگونه یک فیلم ترسناک یا ژانر فیلم یا نمایش دیگری بسازید ، آنها داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را می مکند.

داستان فقط یک دختر استلا نیکولز است (Zoe Margaret Colletti) او پدرش روی نیکولز (دین نوریس) است او بازیگر خوبی است که من او را دوست داشتم ، او با دوستانش برای شب هالووین بیرون می رود و سپس آنها یک قلدر دیگری را درگیر می کنند که به نام رامون آنها را در اتومبیل خود پنهان می کند. بعداً ، آنها رامون را به کاوش در یک "خانه جن زده" محلی دعوت می کنند که زمانی به خانواده ثروتمند Bellows تعلق داشت ، او کتابی را دوست دارد که دوست دارد کتابی را بخواند که شما نمی توانید کتابی را بخوانید که کتاب شما را بخواند سپس شما می میرید آنچه در مورد فیلم است با ترس خود روبرو شوند تا جان خود را نجات دهند. این صفحات خالی است ، اما خود نویسندگان کتاب و افراد از هر چیزی خواهند مرد

من فکر کردم که داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی خسته کننده است شخصیت های دیگری بسیار کسل کننده است که شخصیت های دیگر چه می گویند در مورد آنها شما Ramón Morales (مایکل گارزا) دارید شخصیت خوب اما چیز زیادی برای گفتن در مورد او وجود ندارد ، اوگی هیلدربراندت (گابریل راش) ، چاک اشتاینبرگ (آستین زاجور) از این شخصیت آزار دهنده و خواهر چاک روت (ناتالی گانژورن) همه با کتاب درگیر شدند

زیرا به خانه های جن زده و نویسندگان کتاب در مورد شخصی رفتند که او را تحت تعقیب قرار دادند و کتاب آنها را می خواند و باعث کشته شدن شخص می شود. من فکر کردم صحنه های مرگ لنگ است و هیچ چیز خسته کننده ای در این مورد به بیرون پرتاب کرد فیلم ترسناک نیست و هیچ ترسناکی نمی تواند شما را بترساند مثل اینکه بچه ها می ترسند ، نه برای بزرگسالان این روزها فیلم های ترسناک مثل داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی مکیده می شوند. من

فکر کردم احمقانه ترین صحنه تا به حال "بانوی رنگ پریده" بانوی بزرگ لبخند ، چربی چربی است که به سمت شما می رود و سپس با شکم شما را می خورد و آرام نمی جوید ، زیرا این PG-13 است و هیچ مشکلی ندارد موجودات ترسناک برای داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی ترسناک نیستند ، وحشتناک نیستند ، حتی فیلم ترسناک بهتر The Curse of La Llorona که ناخوشایند بود اما حداقل این ترسناک است ، فیلم های راهبه و مجذوب کننده ، سومین فیلم Annabelle که امسال منتشر می شوند شخصیت های بهتری داشتند ، موجودات بهتری داشت و فیلم ترسناک بود اما آنابل به خانه می آید

پول کافی در جادوگر جعبه آفیس لنگ نیست که فیلم همه یک فیلم ترسناک است نه این چرندها. CGI بد ، پیشرفت داستان وحشتناک. من تعجب می کنم که چقدر این هیولاها نسبت به نقاشی های کتاب دقیق هستند. داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی یکی از بدترین تلاش ها برای وحشتی بود که دیده ام. و این واقعیت که 6.5 در IMDB دارد در زمان نوشتن من را شوکه می کند. این استانداردها باید بسیار پایین تر باشد ، مثل اینکه طرح 0.1 داستان کاملاً منطقی نیست ، آنتاگونیست اصلی لنگ ، بعضی از جوجه ها توسط خانواده اش مورد آزار قرار گرفتند و کشته شدند ، بنابراین او هر کسی را لمس کند و کتاب بنویسد را می کشد چگونه آنها می میرند همان چیزی است که هست. شخصیت ها لنگ بودند ، آنها تنها یک صحنه نیستند و باعث می شود به هیچ یک از شخصیت ها اهمیت ندهید. بدون کیفیت ترسناک ،

تعلیق یا هیجان انگیز. این کارگردان بودن به عنوان مدیر ترسناک را می خورد. مردم با داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی وقت خود را هدر ندهند ، شما را با هیچ چیز در تاریکی رها می کند و داستانهایی که می گویند هیچ چیز نیست. داستان ها می مکند ، شما را با دست خالی تاریک می کند ، ترجیح می دهم در اتاق توالت در تاریکی تخلیه کنم که داستان های بهتری برای گفتن در تاریکی بود. مردم داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی شما را در تاریکی رها می کنند و هیچ چیز در دست شما نیست ، فقط پول خود را در جیب خود بگذارید و ترک کنید.

در کمال تعجب ، داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی اصلاً آن چیزی نبود که انتظار داشتم. از عنوان ، مطمئن بودم که یک فیلم پورتمنتو از داستان های کوتاه غیرمرتبط را می بینم ، شبیه به "منطقه گرگ و میش: سال 1983". اما با توطئه ای کودک محور و در یک شهر کوچک آمریکایی ، فرمول مشابه "آن" یا "سوپر 8" است. با این حال ، ماهیت اپیزودیک سریال "حوادث" آن را بیشتر با سبک فیلم های "مقصد نهایی" هماهنگ می کند.

استلا نیکولز (Zoe Margaret Colletti) یک نویسنده ترسناک و نویسنده مشتاق و ساکن در Mill Valley است. ، یک شهر کوچک پنسیلوانیا در جریان انتخابات نیکسون 1968 استلا دو دوست دارد: شخصیت مورد نیاز Scoobie Doo Shaggy چاک (آستین زاجور) و شخصیت "معقول" "این علم است" آگو (گابریل راش). اما استلا ، چاک و آوگی به دنبال تامی محلی (آستین آبرامز) به دنبال رامون (مایکل گارزا) خارج از خانه دور می شوند.

آنها به یک خانه شبح وار محلی فرار می کنند - خانه ای که افسانه آیا گفته است که کارهای وحشتناکی با یک دختر عجیب و غریب آلبینی ، سارا ، انجام شده است. این افسانه می گوید که سارا برای بچه های محلی داستان های ترسناکی را از طریق دیوارها تعریف می کرد. و استلا کتابی پیدا می کند ... کتابی که به نظر می رسد ناتمام است ....

این زمانی است که فیلم های ترسناک ماهیت "مدرسه قدیمی" دارند یا روانشناختی ترند (مانند "ارثی") ) این یکی دست گیلرمو دل تورو را پشت سر نویسندگان اصلی دان و کوین هاگرمن دارد. و کاملاً قدیمی است. برخی از لحظات شبح وار موثر (اما در بعضی مواقع به صورت خنده دار) وجود دارد که ترسناک هستند بدون اینکه خیلی خسته کننده باشند. این به جای گواهی UK18 ، UK15 را کسب می کند. ناامیدکننده است که برای جذب مخاطب نوجوان جوان به 12A کشیده نمی شود ، زیرا منبع اصلی آن واقعاً از مجموعه داستان های کوتاه مانند "Goosebumps" ساخته آلوین شوارتز است.

"قسمت های" داستان متنوع هستند در پایان ناگهانی مقیاس ، اپیزودی با خواهر چاک ، روت (ناتالی گانژورن) ، روبرو می شود که ممکن است باعث شود که آرخنوفوب ها برای خروج ها کاندید شوند. مورد علاقه شخصی من؟ یک قسمت "اتاق قرمز" با سرنوشت پیش رو که بصورت خنده دار حرکت کند مانند غلتک بخار در "آستین پاورز"!

داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی دیگری است که به کیفیت بازیگران جوان خود متکی است ، با تنها نام بازیگری که کاملاً شناخته شده است گیل بلوز به عنوان کلانتر محلی است. در این زمینه ، عملکرد برجسته Zoe Margaret Colletti است که به عنوان Stella کار خارق العاده ای انجام می دهد. او در گذشته در چند فیلم حضور داشته است ("آنی" ، "حیات وحش" و "پوست") اما این عملکرد برجسته او در یک نقش اصلی است. او CV خود را به لطف بزرگی در اینجا انجام داده است.

به کارگردانی آندره اوردال ، کارگردان "Troll Hunter" ، من واقعاً از این یکی لذت بردم. من طرفدار پرطرفدار فیلم های ترسناک به سبک "اسلشر" نیستم. من هیچ اشتیاق سوزشی ندارم که دائماً به یاد داشته باشم داخل بدنم چگونه به نظر می رسد. بنابراین معلوم شد که این خیلی بیشتر از تلنگر معمولی ترسناک است. این شوخ طبعی به اندازه کافی بود که باعث شد هنگام بازگشت به خانه چراغ را روشن کنم ، اما به اندازه ای نیست که بتواند رویاهایم را فرا گیرد.

بازیگران جوان عملکرد خوبی دارند. توسط فیلمنامه به آنها داستان و شخصیت کافی داده شده است تا بتوانید به سرنوشت آنها اهمیت دهید.

بنابراین به طور کلی ، این یکی با "توصیه شده برای wimps" (مثل من) همراه است!

(برای بررسی کامل گرافیکی ، لطفاً فیلمهای One Mann را در t'interweb یا Facebook ببینید. با تشکر.)

مانند بسیاری از بچه های دهه 80، من با این کتاب ها بزرگ شدم و آنها جایگاه ویژه ای در قلب من دارند. باید به حرف دلم گوش می‌دادم که به من گفت داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی هرگز نباید ساخته می‌شد، بنابراین از دست خودم عصبانی هستم که برای دیدن آن هزینه کردم. حدس می‌زنم این به من مربوط است، زیرا، افسوس که این کار را کردم. کتاب‌های اصلی خیلی چیزها را به تخیل می‌سپارند، اما این نسخه سینمایی هیچ‌کدام از آنها را ندارد و جایی برای استفاده مخاطبان از آنها باقی نمی‌گذارد. بله، می دانم که این یک "فیلم ترسناک PG-13" است که به یک عامل پرخطر در ژانر وحشت تبدیل شده است، اما تعداد بی شماری از فیلم های ترسناک PG و PG-13 وجود دارند که بسیار کمتر وحشتناک هستند و در عین حال از این آشفتگی رقت بار در همه جا بهتر می شوند. سطح قابل تصور: «برو بیرون»، «پیش‌گویی‌های مادر مرد» محصول 2002 و «آسمان تاریک» اگر به فیلم‌های کنونی بیشتری اشاره کنیم، به ذهن می‌رسند. در واقع، برخی از ترسناک‌ترین فیلم‌هایی که تاکنون ساخته شده‌اند، به‌طور خاص برای کودکان طراحی شده‌اند (اگر من را باور نمی‌کنید، تماشاگر دیزنی در جنگل از سال 1980 یا بازگشت به OZ از سال 1985 را ببینید).

از نظر فنی. فیلم کاملا متوسط است موسیقی از هر فیلم مدرنی در نوع خود بازیافت می شود، فیلمبرداری کهنه شده است، و جلوه های ویژه بی جا است، زیرا حساسیت های قدیمی کتاب ها را تضعیف می کند. کارگردان آندره اووردال ادعا می کند که فیلم تقریباً از تمام جلوه های عملی با 10٪ CGI برای "افزایش" تشکیل شده است. شما می توانستید من را فریب دهید زیرا هیچ چیز در داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی به هیچ وجه "عملی" به نظر نمی رسد. این یک فانتزی ضد سینمایی و معاصر است (اثر انگشت گیلرمو در سراسر فیلم به همان شکلی است که اسپیلبرگ در Poltergeist بود). وقتی صحبت از حساسیت های قدیمی شد، تصویر فیلم از شهرهای کوچک آمریکا، به ویژه آمریکای دهه 60، توخالی و غیرواقعی است. هر شخصیت اقتدار و شخصیت بزرگسال یک کلیشه غیرقابل دوست داشتن است، که هر کدام فاقد گرما و معصومیتی است که در آن دوره زمانی در یک شهر کوچک پیدا می کنید. شخصیت‌های اصلی نوجوان، همگی هستند، فاقد هر گونه ظاهر جذابیت یا تفاوت‌های ظریف، و با عبارات محاوره‌ای مدرن و حواس‌پرتی صحبت می‌کنند. اینها بچه های امروزی هستند که مثل بچه های امروزی رفتار می کنند و حرف می زنند.

گام اشتباه نهایی فیلم ایجاد یک رشته روایی کاملا غیر ضروری است که برای پیوند دادن همه داستان های متفاوت با هم طراحی شده است. این امر مطلقاً چیزی به روند کار اضافه نمی‌کند و باعث می‌شود که اکثر شخصیت‌های اصلی نیمی از زمان پخش فیلم را صرف خواندن با صدای بلند از کتاب‌ها «در جستجوی پاسخ» می‌کنند تا به آنها کمک کند تا از بین ببرند - هر چه نیست - مهم نیست. اگر این یک معما بود، این یک چیز بود، - اما این فیلمی است که بر اساس داستان های یک تا دو صفحه ای ساخته شده است و هدف آن ترساندن روشنایی روز از خوانندگانش است- و باید کاملاً به عنوان یک گلچین ارائه می شد (ala Creepshow) . قرار بود داستان‌های ترسناک (داستان‌ها و/یا فیلم‌ها) درونی باشند - تا در سطح اولیه تجربه شوند - و من انتظار دارم که فیلمی بر اساس کتاب‌های معروفی که دقیقاً این کار را انجام می‌دهند، همین کار را انجام دهد. درعوض، به نظر می‌رسد داستان‌های ترسناک فقط برای طرفداران «چیزهای عجیب‌تر» و «آن» دل‌بازی کنند (و فقط برای روشن‌تر شدن، هیچ اشکالی ندارد که به مخاطب خاصی غذا بدهد - در واقع من آن مخاطب هستم - اما نباید به قیمت یک فیلمسازی خوب تمام شود.

فقط امیدوارم فیلمسازان «داستان های ترسناک تر» که به ناچار اتفاق می افتد، تصمیم بگیرند مسیر قدیمی تری را در پیش بگیرند و به آن پایبند باشند. جوهره چیزی که کتاب های اصلی را بسیار به یاد ماندنی کرده است.

داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی داستانی آزاد را دنبال می کند که در مورد برخی از نوجوانان است که کتاب نفرین شده ای را پیدا می کنند که باعث اتفاقات شبح آور می شود. نوجوانان یک به یک شروع به حذف شدن می کنند و در نهایت 2 شخصیت اصلی موفق به پایان دادن به نفرین می شوند. این یک طرح کلوچه با امکانات مناسب است، اما داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی تنبل هیچ چیز جالب یا هوشمندانه ای به شما نمی دهد.

علاوه بر آستین زاجور کمی عجیب و غریب و احمقانه در نقش چاک، من تمام بازیگری را پیدا کردم. تا کرایه معمول نوجوان شما باشد، به عبارت دیگر، بد. نوجوانان بیشتر وقت خود را صرف تلاش برای نشان دادن اضطراب خشن یا فقط لبخند زدن مانند مدل های مد در حین ارائه اطلاعات می کنند. البته این تا حد زیادی تقصیر کارگردان است که بازیگران جوان را چنین بازی رکیکی دریافت کرده است.

در نهایت داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی شبیه نمایش‌های قدیمی مانند آیا از تاریکی می‌ترسی، غازها یا ساخته شده است. فیلم‌های ترسناک خانوادگی برای تلویزیون مانند «برج وحشت»، با این تفاوت که داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی تمرکز نوجوانی را به همراه کلیشه‌ها و ترانه‌های مدرن دارد.

و کلیشه‌ها چیزی است که در آن وجود دارد. هر شخصیت کاملاً مسطح و یک بعدی است. نمی‌توانستم به هیچ‌یک از شخصیت‌های اصلی اهمیت بدهم، علیرغم اینکه زمان زیادی را صرف تماشای آن‌ها صرفاً وقت گذرانی کردم. من به خصوص از اینکه این دو سرنخ چقدر ملایم و به طور کلی بامزه هستند متنفر بودم (پسربچه، رامون، قرار است دریفتگر سرسختی باشد، اما شبیه یک متروسکسوال ثروتمند و خوش آب و هوا به نظر می رسد)، و اینکه چگونه آنها در پایان بدون هیچ دلیلی به جز اصلی بودن زنده می مانند. شخصیت ها. یک دختر گیر افتاده هم هست که زنده می ماند، احتمالاً به این دلیل که اگر زیبا باشید، اجازه ندارید در داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی بمیرید. (این سطحی از کلیشه های هالیوودی است که ما در اینجا با آن سر و کار داریم.)

اکنون برای بزرگ ترین مشکل این فیلم: اکثریت قریب به اتفاق زمان پخش فقط همین شخصیت های خسته کننده و کم عمق هستند که در اطراف ایستاده اند و صحبت می کنند. . به طور جدی، آنها فقط آنجا می ایستند، هیچ کار جالبی انجام نمی دهند، و فقط به طور مداوم و روشن و روشن و روشن می کنند. آیا نوشتن اقدامات جالب برای آنها در زیر دیالوگ خیلی سخت بود؟ ظاهرا و همه اینها وقت شما را تلف می کند، زیرا صحبت های بی پایان هرگز باعث نمی شود به شخصیت های بازنده یا طرح نازک کاغذ اهمیت دهید.

بعضی از افراد اثرات و موجودات داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی را تحسین کرده اند، اما من فکر می‌کرد که CG فوق‌العاده قدیمی و خداپسند به نظر می‌رسد. بسیاری از افکت‌های CG (مخصوصاً عنکبوت‌ها در یک صحنه) شبیه چیزی به پانزده سال پیش هستند که فقط شرم‌آور است. و بدیهی است که هر تاثیر ترسناکی که ممکن است آن صحنه ها داشته باشد را از بین می برد. علاوه بر بانوی رنگ پریده (که انصافاً یک شخصیت بسیار عام به سبک تیم برتون است)، تماشای همه موجودات داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی بسیار خسته کننده بود: شما یک مترسک و چند چیز زامبی دارید.

پس اگر اگر تصاویری جالب یا ترسناک می خواهید، کاملا ناامید خواهید شد. و از آنجایی که فیلم توپ را روی آن امتیاز می‌اندازد، واقعاً چیزی برای بازخرید آن باقی نمانده است.

اوه درست است، و فیلم در سال 1968 اتفاق می‌افتد. همه اینها به برخی از ارجاعات بی‌کفش به ویتنام و نیکسون به نظر می رسد که توسط یک بیست و چند ساله نوشته شده است که هیچ تحقیقی در مورد دهه 60 انجام نداده است و در عوض از بدیهی ترین مراجعی که از فرهنگ پاپ یاد گرفته استفاده کرده است.

این یکی صادقانه است. از تنبل ترین فیلم هایی که در این مدت طولانی دیدم. من به جای 1 به آن 2 ستاره می دهم زیرا کاملاً از نظر تهاجمی بد نیست. اما باید از این جشن پنیر فاصله بگیرید.

می دانم که موفقیت آن فیلم Goosebumps است، اما این بیشتر سعی می کند یک فیلم ترسناک باشد تا یک ماجراجویی شبح آور، بنابراین احساس می کنم جایگاهی پیدا می کند.

هنوز بیشتر یک فیلم ماجراجویی است تا یک فیلم ترسناک اما کار می کند. یک کاوش مرموز و تاریک در مورد یک نیروی ناشناخته که در آن هرگز از امنیت هیچ شخصیتی به جز قهرمان داستان مطمئن نبودم. در بخش‌هایی به نوعی احمقانه است، اما از آنجایی که در وهله اول هرگز اعتبار زیادی برای داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی قائل نشدم، هرگز واقعاً بد هم نشد.

با سکانس‌های بسیار واضح، این موضوع نوستالژی زیادی را به همراه دارد و خوشبختانه آنها از طرح‌ها جلوگیری می‌کنند. تصاویر اصلی.

آنها در واقع طرحی زیبا دارند که رویاپردازی کرده اند و خیلی خوب است که می بینم آنها با وجدان به تصویر کشیدن واقع گرایانه پلیس عمل می کنند.

صحنه های پایانی به نوعی من را آزار می دهد. خیلی نزدیک بود...

یک داستان ترسناک به من بگو که می‌شنوم از شما می‌پرسید.

خب شما خواننده عزیز خوش شانس هستید، زیرا من واقعاً داستان بسیار ترسناکی برای شما دارم!

نوع داستان این داستانی است که نشان می دهد چگونه یک ورزشکار سنگین وزن برنده اسکار از مهارت خود در صنعت استفاده کرد تا مجموعه داستان های وحشتناک معروف آلوین شوارتز را در یک ویژگی کاملاً فجیع و بی رحمانه به تصویر بکشد.

به دست آوردن گیلرمو دل تورو، کارگردان محبوب مکزیکی، از آندره اووردال (مردی که پشت شکارچیان ترول درخشان و کالبد شکافی جین دو قرار دارد) از آندره اووردال حمایت کرده است تا بتواند داستان‌های شوارتز را زنده کند، زیرا آنها مجموعه‌ای را ادغام می‌کنند. از نخ‌های حیرت‌انگیز او به یک تجربه طولانی تبدیل می‌شود که مطمئناً شما را وادار می‌کند باور کنید که شر در این دنیا واقعاً وجود دارد.

با رفتن به مسیر pg-13 (در استرالیا دارای رتبه M رتبه‌بندی شده)، Stories به دنبال استفاده از بازار ترسناک نوجوان محور، در حالی که دسته ای از دانش آموزان مزاحم دبیرستانی را در یک دوره هالووین دنبال می کنیم در یک شهر کوچک آمریکایی در دوران نیکسون در اواخر دهه 1960، در حالی که کتاب کوچک بدی را در اختیار دارند که خوانندگانش قربانی داستان های تشنه به خون آن می شوند. داستان‌هایی که می‌توانست به درستی انجام شود لذت گناه‌آمیزی داشته باشد، در عوض داستان‌ها باعث می‌شوند آرزو کنید که بتوانید یکی از شرکت‌کنندگان کتاب مورد نظر شوید و قبل از اینکه شاهد یک ثانیه دیگر از بازی ارزشمند Razzie آستین زاجور باشید، به روشی نسبتاً بی‌درد اعزام شوید. یا Øvredal در حال تلو تلو خوردن در اطراف یک ترس از پرش ناموفق دیگر.

داستان‌هایی که پر از لحظات کوتاهی از خوبی‌های وحشتناک هستند، مجموعه‌ای از بیمارستان یا یک مزرعه ذرت از افراد برجسته فرار می‌کنند، داستان‌ها نمی‌توانند هر نوع واکنش یا تعامل مخاطب را برانگیزند. داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی در مسیر خود حرکت می‌کند، به دلیل محدودیت‌های مخاطب هدف و ارائه بدون الهام از آن عقب‌نشینی می‌کند.

واقعاً ترسناک است که باور کنیم چنین اعضای با استعداد جامعه فیلم‌سازی فکر می‌کنند که این محصول نهایی ارزش مصرف عمومی را دارد. al اگرچه به نظر می رسد جادوی تاریکی در مورد این قطعه وجود داشته است، جوجوی تاریک که به نوعی توانسته است شاهد سودآوری این تریپ باشد، واکنش های انتقادی مناسبی دریافت کند و خود را برای دنباله ای آماده کند که مطمئنم به همان اندازه عمومی و فراموش نشدنی خواهد بود. به عنوان آنچه پیش از آن آمده است.

این به خواننده عزیز نشان می دهد که ما در روزگاری زندگی می کنیم که هر چیزی و هر چیزی می تواند ساخته شود و ساخته خواهد شد، اما در هنگام تماشای چنین قطعاتی از "فیلم" محتاط باشید. مانند داستان‌ها به آرامی اما مطمئناً اراده شما برای تبدیل شدن به یک سینماگر زنده و نفس‌گیر را از بین می‌برد. از دست دادن فرصت بالقوه سرگرم‌کننده برای بازگرداندن سریال مشهور شوارتز در کانون توجه، داستان‌های ترسناک برای گفتن در تاریکی نه آنقدر ترسناک، نه تخیلی یا جالب است که ارزش شما را تضمین کند. زمان. از عاقبت بعدی بترسید.